Deze zomer is er één om niet snel te vergeten.

Na een paar droge jaren waar we met veel beregenen onze oogst van de

voedergewassen probeerde te laten groeien, is het nu nog erger.

Het beloofde, ondanks een laat voorjaar, een goed jaar te worden.

De gewassen in de uiterwaarden groeide goed. Ze stonden er prachtig bij.

Eindelijk weer eens een jaar zonder extra kosten van het beregenen van de gewassen.

De maïs was al ruim twee meter hoog en ook de voederbieten groeide heel goed.

Regelmatig een regenbui en lekker mooi en warm weer. Ideaal weer voor de gewassen.

Maar vorige week bleek dat er overal veel te veel water gevallen was.

De rivieren konden het water niet aan. De Maas ging buiten zijn oevers.

En ook het niveau van de Waal steeg heel snel. Het water zou over de zomerkade heen gaan. Normaal gebeurt dit alleen in de winter. Maar nu zou het in de zomer gebeuren wanneer er allemaal gewassen in de uiterwaarden staan. Zaterdag morgen hebben we nog van een perceel het gras kunnen binnen halen. Maar 's middags stond alles al onder water. De maïs en de voederbieten stonden helemaal onder. Deze gewassen zijn verloren.

Wanneer het water weg is, zijn de gewassen verrot. Ook van een perceel waar we

het gras niet meer weg kregen, ligt een hoop slib op het land. Ook dat is verloren.

Ruim 80 % van onze maïs zijn we kwijt. In totaal heeft bijna de helft van al onze

gronden onder water gestaan. Het is een grote financiële strop.

Het leek een goed jaar te worden. In één week veranderde dat in een drama.

Wij zullen deze winter extra krachtvoer moeten kopen om het verlies

van de voederwaarden op te vangen.

De maïs op de foto heeft helemaal ondergestaan. Een gedeelte is van ons,

de rest van onze collega's. Wanneer het water weg is,

zijn de wortels afgestorven en verrot.

Maar ondanks dat, is het alleen financiële schade.

Als je ziet wat er in Limburg is gebeurt, hebben we nog geluk gehad.



Zo zie je maar: Boeren zijn geheel afhankelijk van het weer.